Prof. Dr. Werner Gitt
Die grundlegende Frage, die suchende Menschen sich stellen, wird hier von Prof. Dr. Werner Gitt beantwortet. "Wie findet man den Himmel?" Auf jeden Fall nicht durch eigene Anstrengungen oder Konzepte. "Was aber bringt uns wirklich in den Himmel?" Gott hat die Einladungen für den Himmel schon verteilt wie im Gleichnis des Menschen, der zu einem großen Fest Einladungen verschickte. Doch viele Menschen redeten sich heraus.
Prof. Dr. Gitt ruft dazu auf, nicht so "kurzsichtig" wie diese Leute zu sein. Jesus will uns vor der Hölle erretten und diese wird kein Vergleich zu der sogenannten "Hölle von Auschwitz" sein. Er hat am Kreuz für unsere Schuld bezahlt, wir müssen diese Einladung nur annehmen, dann ist ein Platz im Himmel "gebucht". Ein Entscheidungsgebet soll den Lesern dabei helfen.
Dieses Traktat eignet sich besonders gut zur Weitergabe an suchende Menschen!
8 Seiten, Best.-Nr. 120-12, Kosten- und Verteilhinweise | Eindruck einer Kontaktadresse
Πολλοί άνθρωποι παραμελούν το θέμα της αιωνιότητας. Το ίδιο παρατηρείται και σ΄αυτούς, που σκέφτονται για το τέλος τους. Η Αμερικανίδα ηθοποιός Ντριού Μπέριμορ έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σαν παιδικό αστέρι στο φανταστικό φιλμ «Ο εξωγήινος». Όταν ήταν 28 ετών (γεννήθηκε το 1975), αυτή είπε: «Αν επιβληθεί να πεθάνω πριν από τη γάτα μου, τότε, παρακαλώ, δώστε της να φάει τη στάχτη μου.» Δεν είναι τρομερή αυτή η κοντόφθαλμη και περιφρονητική θέση προς το θάνατο;
Στους χρόνους του Ιησού πολλοί άνθρωποι ερχόταν σ΄Αυτόν και οι ανάγκες τους σχεδόν πάντοτε είχαν βιωτικό χαρακτήρα:
Μόνο λίγοι ήρθαν στον Ιησού, για να καταλάβουν πώς πηγαίνει κανείς στον ουρανό. Ένας πλούσιος νεαρός Τον ζήτησε με την ερώτηση: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι να ππράξω, γιά να κληρονομήσω αιώνια ζωή;» (Λουκάς 18:18). Ο Ιησούς του είπε να πουλήσει όλα, που είναι συνδεμένα με την καρδιά του και να Τον ακολουθήσει. Αλλά ο νεαρός ήταν πολύ πλούσιος, δεν δέχτηκε τη συμβουλή Του και παρατήθηκε από τον ουρανό και την αιώνια ζωή. Υπήρχαν και άνθρωποι, που γενικά δεν ζητούσαν τον ουρανό, αλλά στη συνάντησή τους με τον Ιησού η προσοχή τους ήταν στραμμένη προς τον ουρανό. Και αμέσως άπλωναν το χέρι προς αυτόν. Ο Ζακχαίος ήθελε να δεί τον Ιησού μόνο από περιέργεια. Αλλά βρήκε πολύ περισσότερο απ΄αυτά, που περίμενε. Μετά την επίσκεψη του Ιησού στο σπίτι του, να το πούμε έτσι, για καφέ μόνο, ο Ζακχαίος βρήκε τον ουρανό. Ο Ιησούς το ισχυρίστηκε: «Σήμερα έγινε σωτηρία σ΄αυτό το σπίτι» (Λουκάς 19:9).
Από τα αναφερθέντα ως εδώ μπορούμε να συμπεράνουμε:
Οι λαχτάρες μας για το πώς να μπούμε στον ουρανό είναι εντελώς λανθασμένες, αν δεν προέρχονται από τις αρχές του Θεού. Μια τραγουδίστρια δημοτικών τραγουδίων σε τραγούδι της για τον κλόουν, ο οποίος μετά από πολύχρονη εργασία στο τσίρκο το εγκαταλείπει, λέει: «Αυτός οπωσδήποτε θα πάει στον ουρανό, γιατί έκανε τους ανθρώπους ευτυχισμένους». Μία πλούσια δωρήτρια χτίζει σπίτι για τους φτωχούς, στο οποίο μπορούν να ζουνε 20 γυναίκες. Το έκανε, αλλά με έναν όρο: Οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες κάθε μέρα να προσεύχονται μία ώρα για τη σωτηρία της ψυχής της.
Για να μας απαντήσει σ΄αυτή την ερώτηση, ο Ιησούς μας είχε διηγηθεί μία παραβολή. Στο Ευαγγέλιο κατά Λουκά 14:16 Αυτός μιλάει για έναν άνθρωπο (που συμβολίζει τον Θεό), ο οποίος κάνει μεγάλο εορτασμό (που συμβολίζει τον ουρανό) και στέλνει προσκλήσεις μόνο σε εκλεκτούς. Όλες οι απαντήσεις των προσκαλεσμένων είναι απελπιστικές: «Και άρχισαν όλοι με μία γνώμη να παραιτούνται. Ο πρώτος του είπε: Αγόρασα ένα χωράφι... Και ένας άλλος είπε: Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια... Και ένας άλλος είπε: Νυμφεύθηκα γυναίκα και γι΄αυτό δεν μπορώ νάρθω.» (Λουκάς 14:18-20). Ο Ιησούς αποτελειώνει την παραβολή με την κρίση του οικοδεσπότη: «Επειδή σας λέω, ότι κανένας από εκείνους τους καλεσμένους άνδρες δεν θα γευθεί το δείπνο Μου.» (Λουκάς 14:24).
Από αυτά γίνεται σαφές, ότι ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει ή να χάσει τον ουρανό. Το βασικό θέμα είναι αν θα δεχτούμε ή θα απορρίψουμε την πρόσκληση.
Μπορούμε να μπούμε στον ουρανό με ακόμη πιο εύκολο τρόπο; Όχι! Αν μια μέρα πολλοί άνθρωποι απορριφτούν από τη Βασιλεία των Ουρανών, δε θα είναι γιατί δεν ήξεραν το δρόμο προς αυτήν, αλλά επειδή απέρριψαν την πρόσκληση.
Οι τρεις άνθρωποι από την παραβολή δεν είναι υπόδειγμα για μας, επειδή κανείς τους δεν δέχτηκε την πρόσκληση και δεν πήγε στον εορτασμό. Ξεκόφτει ο εορτασμός τότε; Κάτι άλλο! Μετά τις αρνήσεις ο οικοδεσπότης έστειλε προσκλήσεις παντού. Αλλά αυτές δεν είναι πιά οι προσκλήσεις με χρυσά γράμματα. Τώρα ισχύει μόνο η απλή κλήση: «Ελάτε!» Και ο καθένας, που θα δεχτεί την πρόσκληση, λαμβάνει σίγουρη θέση στον εορτασμό. Τί έγινε; Μάλιστα, οι άνθρωποι πήγανε σε σωρούς. Σε λίγο ο οικοδεσπότης έκανε ισολογισμό: Έχει άλλες ελεύθερες θέσεις! Και είπε στους δούλους του: «Εξέλτετε ξανά! Καλέστε ακόμα!»
Σ΄αυτόν τον τόπο θέλω να απευθύνω την παραβολή προς εμάς, επειδή αυτή αναφέρεται ακριβώς στη ζωή μας σήμερα. Υπάρχουν ακόμα ελεύθερες θέσεις στον ουρανό και ο Θεός σήμερα σου λέει: «Έλα, πάρε τη θέση σου στον ουρανό! Να είσαι έξυπνος και φύλαξε θέση στην αιωνιότητα! Κάν΄το σήμερα!»
Ο ουρανός είνα αφάνταστα ωραίος και γι΄αυτό ο Κύριος Ιησούς τον συγκρίνει με εορτασμό. Στην ΄Α Επιστολή προς τους Κορινθίους 2:9 αναφέρεται: «Εκείνα, που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρόπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι΄αυτούς, που Τον αγαπούν.» Τίποτε, μα πραγματικά τίποτε σ΄αυτη τη γή δεν μπορεί ούτε κατά προσέγγιση να συγκρίνεται με τον ουρανό. Τόσο απίθανα ωραία είναι εκεί! Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χάσουμε τον ουρανό, επειδή είναι πολύτιμος. ΄Ενας άνοιξε για μας την πόρτα προς τον ουρανό. Είναι ο Ιησούς, ο Γιός του Θεού! Πάλι Αυτόν πρέπει να ευχαριστήσουμε, ότι είναι τόσο εύκολα να πάει κανείς στον ουρανό. Τώρα αυτό εξαρτάται μόνο από την επιθυμία μας και την απόφασή μας.
Στις Πράξεις των Αποστόλων 2:21 διαβάζουμε κάτι πάρα πολύ σπουδαίο: «Και ο καθένας, που θα επικαλεστεί το όνομα του Κύριου, θα σωθεί.» Είναι φράση κλειδίου στην Καινή Διαθήκη. ΄Οταν ο απόστολος Παύλος ήταν στη φυλακή στους Φιλίππους, έφερε τη συνομιλία με τον δεσμοφύλακα στο πιό ουσιαστικό, το πιο σπουδαίο πράγμα για τον άνθρωπο – την αιώνια ζωή: «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς, εσύ και η οικογένειά σου!» (Πράξεις των Αποστόλων 16:31). Αυτό το διάγγελμα είναι σύντομο, αλλά αποφασιστικό και αλλάζει τη ζωή. Ακόμα την ίδια νύχτα ο δεσμοφύλακας πίστεψε στον Ιησού και μετάνοιωσε.
Από τι σώζει ο Ιησούς; Ο καθένας θα έκανε αυτό το ερώτημα: Από το δρόμο, που οδηγεί προς την αιώνια κρίση, από την κόλαση. Σχετικά με τον ουρανό και την κόλαση η Βίβλος λέει, ότι οι άνθρωποι θα είναι αιώνια εκεί. Ο ένας τόπος είναι φρικώδης, και ο άλλος – υπέροχος! Τρίτος τόπος δεν υπάρχει. Πέντε λεπτά μετά το θάνατο κανείς δε θα πεί, ότι με το θάνατο τελειώνουν όλα. Με την προσωπικότητα του Ιησού λύονται όλα. Η αιώνια παραμονή μας εξαρτάται μόνο από μια προσωπικότητα: από τον Ιησού και τη σχέση μας μ΄Αυτόν!
Όταν ήμουν στην Πολωνία, ταξιδεύνοτας για να εκφωνώ κηρύγματα, επισκευθήκαμε το παλιό στρατόπεδο συγκέντρωσης ΄Αουσβιτς. Τρομερά πράγματα είχαν συμβεί εκεί κατά το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Από το 1942 ως 1944 εδώ πνίγηκαν και μετά κάηκαν πάνω από 1,6 εκατομμύρια άτομα, προπαντός Ευραίοι. Στη λογοτεχνία αυτό το στρατόπεδο ονομάζεται «Η κόλαση του Άουσβιτς». Σκευτόμουν γι΄αυτή την ονομασία, όταν μια εργάτριά μας πήγε σ΄ένα θάλαμο αερίου, στον οποίο δια μίας θανατώνονταν από 600 άτομα. Ήταν αφάνταστα τρομερό. Αλλά αυτή είναι η κόλαση;
Σαν ομάδα τουριστών τότε θέλαμε να δούμε το θάλαμο αερίου, διότι το 1945 η φρίκη είχε σταματήσει. Το στρατόπεδο είναι ανοιχτό τώρα για επισκέπτες και κανείς πια εκεί δε θα βαζανιστεί και πνιγεί. Οι θάλαμοι αερίου του ΄Αουσβιτς αποπεράτωσαν τα δαιμόνια βασανιστήρια, αλλά η κόλαση, που περιγράφει η Βίβλος είναι αιώνια.
Στην αίθουσα εισόδου του σημερινού μουσείου το βλέμμα μου κατευθύνθηκε σε μια εικόνα, που έδειχνε το σταυρό με το σώμα του Χριστού. Ένας φυλακισμένος έχει χαράξει την ελπίδα του στο Σταυρωμένο με ένα καρφί στον τοίχο. Αυτός ο ζωγράφος πέθανε στο θάλαμο αερίου, αλλά γνώριζε το Σωτήρα Ιησού. Πέθανε σ΄ένα φρικώδη τόπο, αλλά γι΄αυτόν ήταν ανοιχτός ο ουρανός. Η κόλαση, για την οποία ο Κύριος Ιησούς προειδοποιεί επίμονα στην Καινή Διαθήκη (π. χ. Ματθαίος 5:29-30, Ματθαίος 7:13, Ματθαίος 18:8), δέν έχει τελειωμό. Ο άνθρωπος, ο οποίος θα βρεθεί μια φορά σ΄αυτήν, μένει για πάντα εκεί. Η κόλαση σε αντίθεση με το Άουσβιτς είναι αιώνια.
Ο ουρανός είναι επίσης αιώνιος. Είναι ο τόπος, όπου ο Θεός θέλει να μας πάει όλους. Γι΄αυτό μην απορίπτετε την πρόσκληση να μπείτε σ΄αυτόν. Φωνάξτε το όνομα του Κυρίου Ιησού και κρατήστε θέση στον ουρανό! Ύστερα από ένα κήρυγμα μία γυναίκα πολύ εηθουσιασμένα με ρώτησε: «Μπορεί ένας άνθρωπος να κρατήσει θέση στον ουρανό; Αυτό ηχεί σαν τουριστικό γραφείο.». Συμφωνώ μαζί της. Αλλά όποιος δεν αγκαζάρει, δεν έρχεται στο στόχο. Αν θέλετε να πετάξετε για τη Χαβάη, χρειάζεστε ισχύον εισιτήριο. Ξαναρώτησε: «Μάλιστα, μα πρέπει να πληρωθεί το εισιτήριο;» Ω, βέβαια, το εισιτήριο για τον ουρανό επίσης! Αλλά αυτό είναι τόσο ακριβό, ότι κανένας μας δεν μπορεί να το πληρώσει. Η αμαρτία μας είναι εμπόδιο. Ο Θεός δεν ανέχεται στον ουρανό Του καμία αμαρτία. Όποιος μετά αυτή τη ζωή θέλει να περάσει την αιωνιότητα στον ουρανό κοντά στο Θεό, πρέπει πρώτα να απαλλαχτεί από το πταίσμα και την αμαρτία του. Αυτή η απαλλαγή μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο από μια αναμάρτητη προσωπικότητα και αυτή η προσωπικότητα είναι ο Ιησούς Χριστός. Μόνο Αυτός είναι αξιόπιστος. Και Αυτός έχει πληρώσει γιά όλους μας με το αίμα Του, με το θάνατό Του στο σταυρό.
Και τι πρέπει τώρα να κάνω, για να πάω στον ουρανό; Ο Θεός απευθύνει την πρόσκλησή Του για σωτηρία προς εμάς με τον ίδιο τροπο, όπως ο οικοδεσπότης του εορτασμού. Με επιμονή, πολλοι στίχοι στη Βίβλο μας προσκαλούν να ανταποκριθούμε στην κλήση του Θεού:
Είναι συγκλονιστικές και επίμονες προσκλήσεις. Αισθανόμαστε τη σοβαρότητα, την αποφασιστικότητα και την επιμονή τους. Μόνο έτσι εμείς θα λάβουμε αιώνια ζωή, όταν απαντήσουμε στην πρόσκληση για τον ουρανό με προσευχή, η οποία με απλά λόγια θα μπορούσε να ηχεί έτσι:
«Κύριε Ιησού, εγώ διάβασα σήμερα, ότι μόνο διαμέσου Σου μπορώ να μπώ στον ουρανό. Εγώ θέλω μια μέρα να είμαι μαζί Σου στην Παράδεισο. Γι΄αυτό Σε παρακαλώ να με σωθείς από την κόλαση, στην οποία θα πήγαινα λόγω των αμαρτίων μου. Διότι Εσύ τόσο πολύ με αγαπάς, που πέθανες στο Σταυρό για χάρη μου και πλήρωσες εκεί την τιμωρία για τις αμαρτίες μου. Εσύ βλέπεις όλο το φταίξιμό μου από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα. Εσύ ξέρεις κάθε αμαρτία, όλα, τα οποία θυμάμαι τώρα, αλλά και όλα, που έχω πιά ξεχάσει. Εσύ ξέρεις κάθε συγκίνηση της καρδιάς μου. Μπροστά Σου είμαι σαν ανοιχτό βιβλίο. Τέτοιος, όπως είμαι, δεν μπορώ να έρθω στον ουρανό. Σε παρακαλώ, συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, για τις οποίες εγώ απο καρδιάς λυπούμαι. Έλα τώρα, Θεέ μου, στη ζωή μου και ανανέωσέ την. Βοήθησέ με να αρνηθώ κάθετι, που δεν είναι δίκαιο μπροστά Σου, και χάρισέ μου νέες συνήθειες, που είναι υπό την ευλογία Σου. Άνοιξέ μου την πρόσβαση στο Λόγο Σού, τη Βίβλο. Βοήθησέ με να μάθω τι θέλεις να μου πεις και δως μου υπάκουη καρδιά, για να κάνω αυτά, που είναι αρεστά Σου. Απο΄δώ και μπρος να είσαι Εσύ ο Κύριός μου. Θέλω να σε ακολουθώ, δείξε μου το δρόμο, στον οποίο πρέπει να περπατώ σ΄όλους τους τομείς της ζωης μου. Σ΄ευχαριστώ, που άκουσες την προσευχή μου, πως τώρα μπορώ να είμαι παιδί Θεού, το οποίο μία μέρα θα είναι μαζί Σου στην Παράδεισο. Αμήν.»
Προφ. Δρ. Βέρνερ Γίτ